Woordenkunst/gedichten
Schrijven is een manier van uiten voor mij...
Als je zelf de juiste woorden niet kunt vinden,
sta ik graag voor je klaar om een passende tekst op papier te krijgen...
Voor elke gelegenheid.
Mijn lieve kind ❤
Vandaag wil ik denken aan alle mooie momenten met jou
Heb ik zo'n behoefte aan warmte en niet aan kou
Nog even niet denken aan pijn en verdriet
Vandaag wil ik je herinneren als mijn lieve kind en anders niet
Vandaag wil ik nog niet beseffen dat ik je los ga laten
Heel even nog wil ik tegen je praten
Vandaag wil ik je nog even kunnen voelen
Alles zeggen en heel veel met je kroelen
Morgen weet ik dat alles anders zal zijn
Maar vandaag wil ik alles voelen, behalve pijn
Laat me dus nog even in die waan
Voordat ik jou, mijn lieve kind, laat gaan...
Rouwen...
Ze zeggen dat ze het zich kunnen voorstellen
Ze zeggen dat het slijt
Maar als ze me dat vertellen
Vraag ik: "Ben jij ook iemand kwijt?"
Vaak wordt het dan stil
Het besef dringt door
Ik weet best dat je wat zeggen wil
Maar woorden kunnen pijn doen hoor
Dus als je me echt helpen wil
Laat mij dan huilen en praten
Ben er voor me, maar wees soms even stil
Mijn verdriet mag ik toelaten
Als je me echt wilt steunen
Kom dan gerust naar me toe
Heel graag wil ik je schouder om op te leunen
Ben alleen af en toe zo moe
Moe van al die goedbedoelde adviezen
Maar pak mijn hand gerust
Ja, ik krijg heel wat voor mijn kiezen
Daar ben ik me heel goed van bewust
Laat me dit op mijn manier doen
Respecteer me en accepteer
Knuffel me of geef me een zoen
Weet dat ik je steun heel erg waardeer
Loslaten...
Als ik in je ogen kijk en je bent minder hier maar meer daar
Vraag ik me af; Wanneer is een leven eigenlijk "klaar"?
Je bent al in die andere wereld en kijkt me niet meer echt aan
Zou je me nog zien of kunnen verstaan?
Ben je al zover weg maar toch nog dichtbij?
Wil je nog leven of is je leven voorbij?
Ik besluit om de stilte te laten spreken en ik observeer
Weet dat ik hiervan ook weer leer
Leer om je te respecteren, dat je los gaat laten
Accepteer je als je niet meer wilt of kunt praten
Maar wie gaat nu loslaten, ben ik dat of jij?
Of samen een stukje, jij en ik, dus allebei
Het moment daar is in alle rust
En stelt me zeker heel gerust
Een tevreden glimlach om je mond
Net zoals laatst, toen je nog midden in het leven stond
Maar vroeger is niet meer, je bent nu weggegaan
Heb jij hiervoor gekozen of wordt dit voor je gedaan?
Wie liet nu los en waar ben je nu dan heen?
Ben je samen met anderen of helemaal alleen?
Dan ga ik terug van verstand naar gevoel
Krijg ik antwoord op wat ik bedoel
Loslaten is niet verlaten en voor iedereen een eigen stuk
Het is niet alleen verdriet, maar ook geluk
Geluk dat ik jou heb mogen leren kennen
Nooit aan jou hoefde te wennen
Omdat jij me leerde altijd jezelf te zijn
Me liet zien dat er altijd humor is, ondanks de pijn
Loslaten is in alle liefde de ander mogen begeleiden
Meeleven, maar niet meelijden
Loslaten is heel speciaal, warm en tegelijkertijd koud
Loslaten doe je allebei, als je van elkaar houdt...
Vriendschap...
Waardevolle momenten samen delen
Het besef dat jij er één bent uit velen
Die ene waar je alles tegen kunt zeggen
Eigenlijk niets bij uit hoeft te leggen
Een oogopslag is vaak al genoeg
Weten waar jij om vroeg
Troostende woorden, begrip en aandacht
Elkaar warmte geven, maar zeker ook kracht
Herinneringen samen blijven maken
Pijn van het lachen hebben in je kaken
Regelmatig proosten op het leven
Heel veel leuke dingen met elkaar beleven
Vriendschap is kostbaar en zeker niet te koop
Iemand die je kan vertrouwen in alle hoop
Genieten van elkaar in mooie en moeilijke tijden
Met elkaar meeleven, maar niet meelijden
Elkaar kunnen en willen accepteren
Wederzijds mogen respecteren
Nu en later vooral jezelf durven te zijn
Dan is vriendschap altijd fijn
Koester je vrienden in het leven
De een zal nemen en de ander geven
Als het voor beiden goed voelt
Is deze vriendschap voor jullie bedoeld.
De mooiste ster in de hemel dat ben jij...
Iemand die je niet meer kunt zien
Maar nooit vergeten wilt bovendien
Zo'n ster was en ben jij
Het is niet meer een complete wij
De mooie herinneringen blijven
Ik kan een boek over jou schrijven
Maar het laatste hoofdstuk is nooit klaar
Want in gedachten ben je hier en niet daar
Je liet me voelen wat liefde is
En ja, nog steeds is er dat gemis
Nee, ik wil je nooit vergeten
Voor altijd in mijn hart, dat mag je weten
Geraakt...
Mag ik even delen hoe ik me voel?
Dat ik je zeggen wil wat ik écht bedoel...
Heb je iets gemist dan?
Nee, ik ben geraakt en ik voel dat dit mag en kan...
Soms zijn het tranen van geluk en tegelijkertijd verdriet.
Begrijpen, dat doen sommigen me helaas niet.
Het is geen onwil of bewust pijn doen van anderen.
Meer het ánders voelen, maar het niet kunnen veranderen.
Gevoeligheid is een gave, mooi en moeilijk tegelijk.
Een eigenschap en deze maakt me zeker rijk.
Blij dat elk woord echt bij me binnen mag komen.
Gedachtes die je ervaart door dromen.
Wat ik mis kan mij raken...
Wat mij raakt kan en wil ik niet missen...
Rouwen aan zee...
Als je niet meer weet waar je het zoeken moet
Verdriet en missen meer pijn doen dan goed
Vergelijk je dan met de golven van de zee
De ene laat je drijven, de ander neemt je mee
Een golf die je kopje onder laat gaan
Dan weer met beide benen op de grond laat staan
Soms als je denkt dat je gaat verdrinken om je lief
Is pootje baden ook een alternatief...
Door je kracht zul je weer boven water komen
Belooft de toekomst jou nieuwe dromen
Golven die breken door het geluk
Een lach die dit wint gaat niet meer stuk
De zee neemt en geeft
Het strand laat zien wie en wat er leeft
Ook al zullen er altijd hoge golven zijn
Eens gaat het rouwen voorbij deze pijn
Blijf erin geloven dat het water je schoon zal spoelen
Zodat je andere gevoelens weer mag voelen
Laat de tijd je verdriet maar helen
Blijf dit, net als de zee, nemen en delen...